موسیقی شاد ایرانی

آهنگ شاد بین مردم ایران بسیار مرسوم شده است و تعریف کامل و درستی از این سبک وجود ندارد. بلکه بیشتر درک کردنی است. در تعریف عام و جامع بین مردم کشور ایران آنچه که شجریان و دیگران می خوانند،موسیقی شاد نمی باشد. بنابراین شادی در تجربه است .چیزی که قابل حس کردن و دریافت است و در عالم اندیشه و خیال نمی گنجد.ریتمی که در برخی از موسیقی های ایرانی وجود دارد باعث بروز حرکات موزونی در بدن میشود،که به اصطلاح رقص و شادی و پای کوبی نامیده می شود. این نوع از موسیقی که باعث حرکات موزون و رقص می شود، موسیقی شاد نامیده می شود. رقص همانند موسیقی یک هنر محسوب می‌شود و هنر تجربه است و البته هیچ هنری بدون تمرین و تجربه، خلق و آفریده نمی شود. بنابراین باید رقص را دید و رقصید موسیقی را شنید و نواخت و آموخت و برای عکاسی باید دوربین عکاسی را آموخت و با تمرین مهارت لازم را کسب کرد. زیرا در عالم خیال بهترین هنر تولید می شود که در واقعیت مصرف عام ندارد. انسان شادی اش را از بسیاری از اتفاقات دیگر کسب می کند، که ممکن است خیلی کوچیک و ساده باشد. مثلاً نگاه کردن به یک عکس خوب،گوش دادن به یک موسیقی شاد، نشستن در پایین یک فیلم کمدی و دلنشین و غیره....

موسیقی شاد و موسیقی غمگین دو مرز کاملاً جدا دارند. که خود موسیقی یک نیاز می باشد. چون موسیقی یک نوع هنر می باشد ، و زندگی بدون هنر معنایی ندارد. موسیقی باید فهمیده شود. جوری که در صحنه نمایش آن گویا شخص شنونده حضور دارد. شادی و لذت بردن از یک اثر هنرمند نیازمند دریافت درست احساسات آن می باشد.بعضی از موسیقی های پاپ ایرانی بیشتر غمگین تلقی میشوند تا شاد. زیرا اکثر اشعار آن از جدایی و درماندگی و غمناکی حکایت دارند و دردناک می باشند.اما کم نیستند تعداد موسیقی هایی که به صورت شاد تولید و نواخته و خوانده می شوند. مانند موسیقی شاد آذری ،موسیقی شاد بندری، موسیقی شاد کردی و غیره. که در بسیاری از مراسمات عروسی، تولد و شادی از آنها بهره می برند.


وقتی می‌گوییم یک قطعه‌ موسیقی بسیار شاد یا غمگین است، فقط به این دلیل نیست که موسیقی، احساس خاصی در ما به وجود می‌آورد. بلکه مغز ما به شکل متفاوتی به موسیقی شاد و غمگین واکنش نشان می‌دهد.
حتی قطعات کوتاهی از موسیقی شاد یا غمگین می‌تواند بر ما تاثیرگذار باشد. یک مطالعه نشان داد که پس از شنیدن قطعه‌ای کوتاه از موسیقی، شرکت‌کنندگان تمایل داشتند که یک تصویر از چهر‌ه‌ای خنثی را طبق لحن موسیقی‌ای که شنیده بودند، به عنوان شاد یا غمگین تفسیر کنند. این اتفاق برای سایر حالت‌های صورت نیز رخ داد، اما برجسته‌ترین آن، برای حالات نزدیک به خنثی بود.